Esmaltez estalitako burdinurtuzko sukaldeko tresnak burdinurtuzko faseen konposizio espezifiko batetik eginak daude, ferrita eta perlita barne. Ferrita fase biguna eta malgua da, perlita ferrita eta zementita konbinatzen dituen bitartean, indarra eta gogortasuna emanez.
Burdinurtuari esmalte-estaldura aplikatzeko prozesuan, funtsezkoa da egitura metalografikoa ulertzea, atxikimendu eta iraunkortasun ezin hobea bermatzeko. Blog-eko argitalpen honek burdinurtuaren egitura metalografikoa aztertuko du, esmalte-estaldura arrakastaz aplikatzen laguntzen duten geruzetan bereziki arreta jarriz.
Esmalte estaldurarako, burdinurtuak ferrita eta perlita proportzio orekatua izan behar du. Konposizio honek esmaltea atxikitzeko oinarri sendoa eskaintzen du eta estalduraren iraunkortasuna bermatzen du. Ferrita faseak beroa uniformeki xurgatzen eta banatzen laguntzen du, eta perlita faseak higadurari indarra eta erresistentzia gehitzen dizkio.
Ferritaz eta perlitaz gain, karbonoa, silizioa eta manganesoa bezalako beste elementu batzuek garrantzi handia dute. Karbono-edukia moderatua izan behar da indarra emateko eta hauskortasuna saihesteko. Silizioak esmaltearen estaldura atxikitzen laguntzen du, eta manganesoak burdinurtuaren indar eta gogortasuna hobetzen ditu.
Laburbilduz, esmaltez estalitako burdinurtuzko sukaldeetarako konposizio ezin hobea da ferrita eta perlita proportzio orekatua, karbono-eduki moderatua eta silizio eta manganesoaren presentzia. Konposizio honek esmalte-estaldura iraunkorra, beroaren banaketa uniformea eta sukaldeko ontzien errendimendu iraunkorra bermatzen ditu